Inhoudsopgave:
De ansjovis is een kleine vis die behoort tot de familie Engraulidae. Er zijn 144 soorten ansjovis die in wateren met een gematigde temperatuur leven. De ansjovis onderscheidt zich ook door zijn ongelooflijk afgeplatte kop en grote bek. Het heeft een plat en langwerpig lichaam, bedekt met schubben, meestal tussen 2 tot 30 cm. Soms worden de volwassen vissen van bepaalde soorten nog groter. De kleuring op zijn rug is groenachtig tot blauw. De buik is zilver gekleurd.
Het gewicht van de verschillende vissen varieert. Gemiddeld wegen ze ongeveer 200 g. Ze zijn te vinden in de Atlantische Oceaan, de Indische Oceaan, de Stille Oceaan, de Zwarte Zee en de Middellandse Zee. De ansjovis valt samen met de zalm, forel, haring, sardine, brasem en andere in de categorie zogenaamde vette vis, die naast eiwitten ook veel olie bevat. Ansjovis voedt zich met plankton en pas uitgekomen jongen, waarbij twee keer per dag wordt gevoerd - 's ochtends en' s avonds. Een reeks roofvissen voedt zich met ansjovis. Het is ook een favoriet voor bepaalde vogelsoorten, zoals de Californische bruine pelikaan. Vissen van de ansjovis familie zwemmen in scholen.
Soorten Ansjovis
Zoals eerder vermeld, zijn er vele soorten ansjovis over de hele wereld. Onder de meer bekende zijn de Californische ansjovis, Japanse ansjovis en Europese ansjovis. De Europese ansjovis (Engraulis encrasicolus) heeft een donkerblauwe kleuring in het bovenste deel van zijn lichaam. Zijn buik is zilverwit, witachtig gekleurd. Hij wordt ongeveer 15 cm lang, soms zelfs tot 20 cm. Gemiddeld weegt zijn lichaam ongeveer 11 g. De Europese ansjovis leeft in grote groepen. Ansjovis kan in het algemeen niet tegen lage temperaturen, die in de Zwarte Zee trekken voor de winter naar het zuiden naar de kust van Turkije.
Andere groepen van deze vissen trekken richting het gebied ten zuiden van het eiland Kreta. Wanneer het water van de Zwarte Zee in de lente weer opwarmt, keren de vissen terug. Seksuele volwassenheid bij hen vindt plaats wanneer ze de leeftijd van 1 jaar bereiken. De voortplanting begint in de lente en eindigt in de herfst. Meestal gebeurt dit in water dat niet te zout is, met een temperatuur van minimaal 18°C. De Europese ansjovis laat zijn eitjes ongeveer 100 km van de oevers van de waterbron los, meestal dichtbij het wateroppervlak. Incubatie van de eitjes duurt ongeveer 40 uur. Deze vissen leven ongeveer 4 jaar.
Geschiedenis van ansjovis
Er wordt gedacht dat het woord ansjovis afkomstig is uit het Middellandse Zeegebied. Maar het is onduidelijk of de wortels in het Italiaans, Portugees of Spaans moeten worden gezocht. Bronnen stellen echter dat het woord al in de 1e jaren van de 17e eeuw onder de Engelsen werd gebruikt. Ze zouden deze vis eten bij het drinken van hun alcoholische dranken. Ansjovis was ook aanwezig in Henry IV van Shakespeare.
Hieruit werd duidelijk dat pubs naast alcoholische dranken ook ansjovis aanboden. Naast Shakespeare werd de vis ook genoemd door dokter T. Venner, bekend om zijn uitspraken tegen de negatieve gevolgen van het roken van tabak. De arts besteedde veel aandacht aan voedselvoedingsstoffen en de manier waarop deze de menselijke gezondheid beïnvloedden. Hij wees op de ansjovis als voedsel dat gewoonlijk wordt gegeten door diehard alcoholfans en mensen die op het punt staan een toast uit te brengen.
Samenstelling van Ansjovis
De ansjovis is een bron van een heleboel gezonde stoffen. Hiertoe behoren verzadigde vetten, omega-3-vetzuren, eiwitten. Ze bevatten ook natrium, kalium, vitamine E, vitamine B6, vitamine B12, calcium, ijzer, mangaan, zink, koper, fosfor, thiamine, riboflavine en andere.
Voordelen van ansjovis
De ansjovis is een vis die stoffen bevat die erg belangrijk zijn voor het menselijk lichaam. Het voorziet het van eiwitten en vermindert het risico op cardiovasculaire problemen, stabiliseert de bloeddruk. De gezonde stoffen in ansjovis verlagen ook het slechte cholesterolgehalte. Minstens één keer per week ansjovis eten heeft een positief effect op de botten en versterkt ze. Het eten van deze heerlijke vis is ook goed voor de spieren, daarom moet het ook aanwezig zijn in de voeding van sporters.
Ansjovis bewaren
Deze vis is vers niet zo goed te bewaren, daarom is het aan te raden om hem te conserveren. Om dit te doen, verwijdert u het hoofd, de binnenkant en de kieuwen en wast u het vervolgens. Verwijder ook eventuele schubben. Leg een deel van de vis in een bak, bedek met zout en leg er meer vis bovenop. Zout op het einde alles goed en laat afgedekt met een deksel 48 uur staan. Was vervolgens het zout weg en ontbeen de vis. Leg het schoongemaakte vlees 24 uur in een bakje met azijn. Spoel daarna de vis af en snijd ze in stukjes. Bestrooi ze met kruiden naar smaak, azijn en olijfolie. Doe de gemarineerde vis in potten. Bewaar ze in de koelkast.
Koken met Ansjovis
Ansjovis onderscheidt zich door zijn karakteristieke zeesmaak, die ongelooflijk goed te proeven is. Het heeft vooral de voorkeur van liefhebbers van zeevruchten. Wanneer het wordt besprenkeld met olie, citroensap, uien, dille en zwarte peper, wordt het omgevormd tot een onderdeel van de keuken van verschillende culturen. Naast gemarineerd kan deze heerlijke vis gerookt, gebakken en gebakken gegeten worden. Ansjovis is een onvervangbare toevoeging aan salades, sandwiches, pizza's, soepen, stoofschotels, pasta's, risotto en meer. Ze combineren goed met olijven en sauzen. Bij het serveren van gemarineerde ansjovis is het goed om deze vooraf te wassen en te drogen.
