Inhoudsopgave:
Oesters (Ostreidae) zijn een elegant voedsel dat goed is om te eten voor het plezier en niet als je gewoon honger hebt. Hun smaak is millennia lang gemythologiseerd en terecht. Zelfs de oude Romeinse keizers betaalden in goud, gelijk aan hun gewicht, om oesters op hun tafel te krijgen. De kleine en heerlijke zeevruchten met een onregelmatige schelp komen uit de mosselfamilie en zijn wijdverbreid in de zeeën en oceanen. Onlangs worden hun populaties met uitsterven bedreigd, wat schadelijk zou zijn voor al het oceaan- en zeeleven.
Oesters worden beschouwd als het meest efficiënte en ecologisch voordelige zeedier. Oesters voeden zich met plankton, maar geven stikstof af in de vorm van vast afval, dat na verloop van tijd uiteenvalt en als een luchtbel in de atmosfeer terechtkomt. Hun belang voor het aquatische ecosysteem is vergelijkbaar met dat van koralen bij de vorming van koraalriffen in de tropen.
Hun zuivere uitstraling wordt ook verzorgd door de parels, die ontstaan wanneer een parasiet de mantel van de mossel binnendringt. Het begint dan secreties af te geven, waarbij calciumcarbonaat wordt gesynthetiseerd uit de mineralen die in het water zijn opgelost. Na verloop van tijd en jaren vormt zich wat we een parel noemen rond de parasiet. Nogmaals, helaas is dit een zeldzaam fenomeen. Een enkele oester kan meer dan één keer per jaar tot 1 miljoen larven uitbroeden. Het is ook verbazingwekkend dat oesters herhaaldelijk van geslacht kunnen veranderen van mannelijk naar vrouwelijk en vice versa.
Van ver terug in de tijd worden oesters vereerd door alle veelvraten en romantici, omdat ze bekend staan als misschien wel het meest populaire afrodisiacum ter wereld. Er wordt aangenomen dat het eten van rauwe oesters de seksuele lust verhoogt en de erotische fantasie opwekt. Sommigen geloven dat oesters een afrodisiacum worden genoemd vanwege hun vorm, die lijkt op de vrouwelijke geslachtsorganen. Deze mening wordt bevestigd door het vuile onderbewustzijn van onze voorouders.
Geschiedenis van oesters
Er wordt gezegd dat Aphrodite regelmatig oesters at en veel later in het verhaal miste Casanova een diner met de kleine afrodisiaca niet wanneer hij een andere dame wilde betoveren.
Oesters waren een soort heilig zeegeschenk aan de Kelten, met de ketel van wedergeboorte bedekt met parels. Volgens de legende verscheen de godin van de zee, Morgan, verkleed als de maan en werd ze de parel van de zee genoemd. Men geloofde dat parels gemaakt waren van maanlicht en water en daarom alleen 's nachts gedragen mochten worden.
In de historische symboliek worden oesters vereerd als een symbool van nederigheid en wijsheid. Er wordt ook beweerd dat ze een weerspiegeling zijn van een zorgvuldig bewaakte ziel, opzettelijk geïsoleerd van de massa en anderen. Als je van oesters droomt, zal het droomwoordenboek je vertellen dat het een seksuele connotatie heeft. Als symbool van de vrouwelijke vagina tonen oesters die door een man worden gegeten zijn verlangen om als een goede minnaar te verschijnen.
Samenstelling van oesters
Zoals alle mosselen zijn oesters rijk aan vitaminen, mineralen en zijn ze redelijk goed voor de hersenen en het hart vanwege de omega-3-vetzuren. Oesters kunnen deel uitmaken van een gezond en uitgebalanceerd dieet, omdat ze weinig calorieën en verzadigd vet bevatten en een uitstekende bron van eiwitten, ijzer, zink, koper en vitamine B6, B12 zijn. .
Er is ook een wetenschappelijke rechtvaardiging voor oesters als afrodisiacum - ze bevatten dopamine, een neurotransmitter die helpt de hersenactiviteit onder controle te houden en het seksuele verlangen bij mannen en vrouwen beïnvloedt. Daarnaast bevatten oesters een hoog gehalte aan zink en dit spoorelement reguleert het progesterongehalte, oftewel: een positief effect op het libido. Het is aangetoond dat zinktekort in het lichaam impotentie bij mannen kan veroorzaken.
Oestersoorten
De eetbare oesters zijn van 5 soorten, die allemaal historisch afkomstig zijn uit het oestermekka - Chesapeake Bay.
Ostrea edulis (Europese oester) - dit is de meest ovale en aantrekkelijk uitziende oester. Het wordt veel verkocht en geconsumeerd in Frankrijk en Engeland. De smaak is vluchtig omdat oesters specifieke smaakkenmerken hebben die terroir worden genoemd. De verschillende smaak hangt af van waar de oesters vandaan komen, het voedsel, de temperatuur en het zoutgehalte van het water waarin ze hun leven hebben doorgebracht;
Ostrea luridase (bekend als Olympia) - komt alleen voor aan de westkust van Amerika. Qua uiterlijk is het klein, zoet van smaak, zonder de geur van de zee, maar eerder van gras en aarde;
Crassostrea sikaema (oester Kumamoto) - klein en met een nogal holle schaal. Het heeft Japanse wortels en werd vanuit de Japanse prefectuur Kumamoto naar de westkust van de Verenigde Staten gebracht. De smaak doet ons denken aan een meloen of een komkommer;
Crassostrea gigas - afkomstig uit de Stille Oceaan, vandaag de dag is deze mossel al overal te vinden en kan hij regelmatig geserveerd worden in enkele goede Franse restaurants. Het lijkt op de Portugese oester;
Crassostrea angulata (Portugese oester) - een legende vertelt hoe een Portugees oesterschip in een storm terechtkwam en zijn toevlucht zocht in het zuidwesten van Frankrijk. Aan het einde van de storm besloot de kapitein dat zijn goederen bedorven waren en gooide hij de oesters in zee, waar ze nieuwe territoria vonden om in te leven;
Crassostrea virgiica - Amerikaanse oester, die overvloedig voorkomt aan de oostkust van de Verenigde Staten. Het lijkt op een druppel in vorm en de afmetingen variëren van klein en vrij zout tot groot en zoet.
Hoe oesters te kiezen en te bewaren
Kies altijd verse oesters en het water in de schaal moet helder zijn en een karakteristiek zeearoma hebben. Als de oesters te gemakkelijk opengaan, betekent dit dat ze bedorven zijn en ongeschikt voor consumptie. Oesters worden meestal geplukt als ze in topvorm zijn en het vruchtvlees vrij dik is.
De lente is de tijd waarin oesters een periode van herstel van de winter nodig hebben totdat ze het ideale "gewicht" en verkoopwaarde hebben bereikt. Het broedseizoen is in de zomer, wat hun smaak en textuur kan veranderen. Ze kunnen het beste worden gegeten als ze niet in hun schelp stuiteren. Het is belangrijk om te weten dat oesters, in tegenstelling tot andere zeevruchten, niets van hun smaak verliezen als ze kunstmatig worden gekweekt.
Culinaire toepassing van oesters
De mythe is dat het veilig is om rauwe oesters te eten als je ze verdrinkt in een hete saus die alles doodt en als je reeds dode oesters eet, word je niet noodzakelijkerwijs ziek of vergiftigd omdat ze niet giftig worden als ze doodgaan. De lekkerste zijn de rauwe, besprenkeld met citroensap in hun schelpen, een beetje azijn, druppels tabascosaus of ijswodka. Ze zijn niet minder lekker als ze worden bereid in hun eigen sap, gebakken in deeg, gebakken of toegevoegd in een soep of salade.
Oesters worden meestal geserveerd met open schelpen in een grote ijsplaat, meestal met gesneden citroen, brood en boter. Oesters worden direct uit de schaal geconsumeerd, lichtjes en vooraf besprenkeld met citroensap. Het is aan te raden om de inhoud van de oester niet meteen door te slikken, maar even te wachten zodat het aroma je zintuigen en smaakpapillen kan strelen. Deze lekkernijen passen goed bij witte wijn of champagne.
Hoe oesters te openen en te koken
Bij het openmaken van oesters is het aan te raden een speciaal oestermes te gebruiken met een sterk en dik lemmet, dat speciaal voor deze lekkernijen is geslepen. Daarvoor moet u de oesters echter met een borstel onder stromend koud water schoonmaken.
Pak de oester met de hand vast door er een handdoek onder te leggen om verwondingen te voorkomen. Steek het mes in het elastische deel onderaan, in het midden en draai het mes om de bovenste schaal te kraken. U moet het mes voorzichtig aan de binnenkant van de bovenste schaal schuiven en het vlees eraf trekken. Verwijder de bovenste schaal en haal het mes onder het oestervlees om het van de onderste schaal te scheiden.
De volgende stap is om de oesters te bereiden naar jouw wens. Zo niet, besprenkel dan een beetje citroensap en slik het heerlijke vlees uit de schaal. Ons advies is om lang op de delicatesse te kauwen en niet direct door te slikken - zo kun je optimaal genieten van de geweldige smaak.
Voordelen van oesters
Zeevruchten zijn een integraal onderdeel van een compleet dieet. Behalve dat ze bekend staan als afrodisiaca, zijn oesters ook belangrijk voor de algehele gezondheid en het welzijn. Zink is betrokken bij meer enzymatische reacties dan enig ander mineraal. Zink is ook van vitaal belang voor het behoud van de goede werking van de afweer van het lichaam. Omega-3-vetzuren maken deel uit van het membraan van hersencellen en beïnvloeden de snelheid van informatieoverdracht van neuron naar neuron. Degenen onder ons die regelmatig oesters en zeevruchten eten, kunnen genieten van een stabiel zenuwstelsel en helder denken.
Hoe schadelijk zijn oesters?
Vergiftiging met oesters en zeevruchten is heel goed mogelijk en zelfs als je verse oesters eet, kan het nog steeds gebeuren. De waarheid is dat zeewaterbacteriën anders zijn en alleen koken kan ze vernietigen.
