Inhoudsopgave:
Artisjok is een grote stekelige plant, afkomstig uit het Middellandse zeegebied. Het is een lid van de bloeiende familie. Artisjok groeit in het wild in Zuid-Europa. De bladeren groeien vanaf de basis van de stengel en zijn lang en scherp.
Stengels zijn tot 1 m hoog, vertakt, compleet met grote stekelige bloemen die paars van kleur en soms wit zijn. De dikke kern en vlezige basis van de bladeren van onrijpe bloemen maken deel uit van de artisjokken die eetbaar zijn.
Artisjokken verschenen voor het eerst op Sicilië, Italië. De plant wordt al in 77 n.Chr. In de Griekse en Romeinse literatuur genoemd. Artisjokken worden rond 800 verbouwd door Noord-Afrikaanse Moren in de buurt van Granada, Spanje en de groente werd rond 1548 naar Engeland gebracht, maar werd niet goed geaccepteerd. Spaanse kolonisten namen artisjokken mee naar Californië in 1600, maar het leverde niet meteen populariteit op, de uitgebreide productie en het gebruik ervan begon na 1920
Soorten artisjokken
Afhankelijk van de vorm en kleur van de bladeren onderscheiden we meer dan tien soorten artisjokken. Slechts één ervan is geschikt om rauw gegeten te worden en wordt als een delicatesse beschouwd.
- Chinese artisjok - populair en groeiend in Europa en het Verre Oosten. Groeit in kleine knollen. Voordat u het schoonmaakt en het harde deel verwijdert, moet het worden geblancheerd;
- Franse artisjok - Deze komt uit Noord-Afrika maar wordt geteeld in Europa en Amerika. Het enige eetbare deel is de knop;
- Jeruzalem-artisjokken - Dit is een knol met een sterke notensmaak. De kleur varieert van beige tot roodbruin.
Samenstelling van artisjok
Artisjokken zijn heerlijk, maar ook rijk aan bioactieve stoffen. Het bewijs hiervan is dat uit deze scherpe bladeren een grondstof voor medicijnen wordt gehaald.
Het gehalte van artisjokken bevat nogal wat voedingsvezels en sporenelementen zoals kalium, calcium, fosfor, magnesium, ijzer en natrium. Deze stekelige groente is een bron van vitamine A, B1, B2, C, is zeer rijk aan eiwitten, vetten, koolhydraten en niacine.
Artisjokken bevatten koolhydraten inuline, die een opgeblazen gevoel en overmatige niveaus van cynarine veroorzaken. Dit is een krachtige antioxidant, een vechter tegen schadelijke vrije radicalen. Deze "ongedierte" verstoren de oxidatie van lipiden en beschadigen de vitale activiteit van de cellen als gevolg van schade aan het celmembraan.
Een gemiddelde artisjok, gestoomd of gekookt bevat:
60 calorieën4.2 g eiwitminder dan 1 milligram vet13.4 g koolhydraten114 g natrium6.5 g vezels
Selectie en opslag van artisjok
Artisjokken zijn te vinden het hele jaar door, met hun hoogseizoen van maart tot mei, en minder geoogst in oktober. Bij het kiezen van artisjokken moeten de groenten donkergroen en zwaar zijn en moeten de bladeren stevig bij elkaar worden gehouden.
Verse artisjokken zijn een zeer bederfelijk product, dus moeten ze in de koelkast worden bewaard door ze ongewassen in een plastic zak te doen. Het is het beste om binnen 4 dagen na aankoop te gebruiken. Artisjokken worden vaak donkerder, dus ervaren koks adviseren ons om veel goed schoongemaakt in water met azijn of citroensap te doen.
Het is belangrijk om te weten dat de grootte van de artisjok de smaak niet beïnvloedt.
Culinair gebruik van artisjok
Artisjokken en citroenen, sinaasappels, frambozen, kappertjes en specerijen als knoflook, laurier, peterselie, basilicum en koriander zorgen voor een goede smaak.
Voorbereiding voor consumptie omvat het verwijderen van de steel van de basis, die is gebroken en niet doorgesneden. Verwijder de kleine blaadjes van de onderkant van de groente. Voor het verwijderen van doornen kan een schaar of een scherp mes worden gebruikt om de scherpe delen te snijden. Aldus bereid, moeten de artisjokken in water worden geplaatst met het sap van een of twee citroenen (azijnzuur of water) tot ze gaar zijn.
De eetbare delen van de artisjok zijn de inwendige, onderste bladeren. Een pit vormt de kern van de artisjok, maar je moet eerst de poolcoating verwijderen. Baby-artisjokken zijn volgroeide artisjokken die dichter bij de grond groeien, beschermd door de grotere bladeren van de plant. Ze zijn gemakkelijk te koken en te bereiden omdat hun donzige binnenkant niet ontwikkelt.
We raden aan artisjokken gekookt met stoom te eten, omdat dan alle voedingsstoffen behouden blijven. Maar geroosterd of gestoofd zijn ze ook heerlijk. Kleine artisjokken zijn erg lekker als ontbijt, maar normaal gesproken - om te stomen en te bakken. Verse kunnen aan salades worden toegevoegd.
Voordelen van artisjok
Artisjokken zijn een van de oudste geneeskrachtige planten. Het beschermt de lever tegen schade en bevordert een snel herstel in geval van een toxisch infectieus proces. Langdurig gebruik van artisjok verlaagt cholesterol en triglyceriden.
De artisjok is geschikt voor gebruik bij leververvetting, na een hepatitis na cholecystectomie bij chronische constipatie en winderigheid. Het stimuleert de uitscheiding van afvalstoffen uit het menselijk lichaam en de diuretische werking versnelt de uitscheiding van overtollig vocht en zouten.
Artisjokbladeren worden gebruikt om geelzucht, galstenen en atherosclerose te behandelen. Deze groente is een uitstekend voedingsmiddel voor mensen met diabetes, jicht en zelfs cellulitis.
Gevaren van artisjok
Artisjokken worden niet aanbevolen voor mensen die last hebben van gastritis met een lage zuurgraad en lage bloeddruk.
Afvallen met artisjok
Artisjokken zijn een waardevol dieetproduct, omdat het caloriearm, vezelrijk en zeer vullend is. Hun bittere smaak stimuleert de afscheiding van gal en verbetert de afbraak van overtollig vet. Vermijd het gebruik van zout tijdens een dieet met artisjokken. Tegelijkertijd mogen we artisjokken niet blootstellen aan lang koken omdat hun nuttige ingrediënten verloren gaan.
Bekijk ook onze recepten met artisjok.
