Er wordt een enorme hoeveelheid kaas geproduceerd in de wereld en het grootste deel hiervan heeft een intens aroma. Sommige kazen hebben een zeer sterke geur die de onervaren koper kan storen.
Vreemd genoeg smaken de meest stinkende kazen vaak het lekkerst. Bijna alle gearomatiseerde kazen worden gemaakt van ongepasteuriseerde melk. Als nummer 1 op de lijst van stinkende kazen staat de Italiaanse Taleggio.
Deze kaas werd voor het eerst gemaakt in de tiende eeuw en is een van de oudste zachte kazen. Destijds rijpte de kaas aan de kust, waar af en toe zout zeewater overheen stroomde.
Taleggio wordt nog steeds gemaakt met behulp van deze eeuwenoude technologie en wordt eens in de paar dagen gewassen met zeewater. Het heeft een zachte textuur die doet denken aan boter, met een dunne korst die lijkt op boomschors en zoutkristallen op het oppervlak. De smaak heeft fruitige nuances.
Op de tweede plaats staat de beroemde Engelse Stilton-kaas. deze kaas wordt slechts op drie plaatsen geproduceerd: in de graafschappen Derbyshire, Leicestershire en Nottinghamshire. Ironisch genoeg wordt het dorp Stilton, dat de kaas zijn naam gaf, uitgesloten van de productie omdat het buiten de bovengenoemde 3 graafschappen valt.
Stilton kan zo zacht zijn als boter of harder, kruimelig en met blauwe aderen. Stilton wordt geserveerd met verschillende soorten wijn en wordt gebruikt om soepen van te maken.
Een andere bekende Engelse kaas is Stinking Bishop. Deze wordt verkregen uit de melk van koeien van speciale rassen en wordt gemaakt op een boerderij in Gloucestershire. De kleur van de kaas is van wit tot oranjegrijs. De Stinking Bishop dankt zijn naam aan een bijzondere perensoort met dezelfde naam. Er werd cider van gemaakt, waarin de kazen eens per maand werden gewassen.
De stinkende Bishopkaas is erg lekker en delicaat. De onaangename geur, die doet denken aan natte handdoeken en vuile sokken, verdwijnt nadat de korst is verwijderd.
Limburger, populair in Duitsland, ruikt naar een ongewassen mannenlichaam. Brevibacterium linnens-bacteriën zijn betrokken bij het rijpen van deze kaas, waardoor de geur van menselijk zweet ontstaat. Limburger is gelig van kleur, variërend tot bruinachtig. De smaak is intens, zout en kruidig.
De bekendste stinkkaas is Roquefort, die in het zuiden van Frankrijk wordt geproduceerd uit schapenmelk, rijpt in kalksteengrotten en zo een edele rotting krijgt.
Brie de Mau, of gewoon Brie uit Mau, is ook erg populair in Frankrijk. De smaak was geliefd bij alle Franse koningen en koninginnen. Deze kaas is niet zo geurig als camembert, maar lijkt er wel sterk op. Brie is bedekt met een fluweelzachte witte schimmel en heeft een nootachtige smaak. Wordt geserveerd met rode wijn.
Époisses was de favoriete kaas van Napoleon en mag niet in het openbaar vervoer worden vervoerd. Het recept is het werk van monniken uit de abdij van Epoisses die in de zestiende eeuw leefden. De kaas is gedrenkt in wodka en heeft hierdoor een glanzende korst met kleine rimpeltjes.
De kleur is ivoor tot bruin. De scherpe smaak en scherpe geur van het ongewassen lichaam komt alleen tot uiting in deze kaas als deze volledig gerijpt is. Volgens kenners zou een echte Époisses moeten ruiken naar een begeerbare vrouw.
Munsterkaas werd al in de zevende eeuw uitgevonden. Deze kaas ontstond als een kloosterse vleesvervanger. Volgens de legende experimenteerden de monniken lange tijd met melk en als resultaat verscheen er een kaas met een prachtige roodachtige korst en de geur van weilanden en ongewassen voeten.
Camembert is een van de bekende zachte kazen van Normandië en ruikt naar ammoniak en natriumchlorideverbindingen. In Frankrijk staat het bekend als de "voeten van God" vanwege zijn geur. Onder de witte schimmel schuilt een ongelooflijk lekkere gele kaas.
Pont Leveque, eveneens uit Normandië, is misschien wel een van de sterkst ruikende kazen met een stamboom die teruggaat tot de twaalfde eeuw. Het is een zachte kaas met een delicate korst bedekt met schimmel. Ondanks de vreselijke geur smaakt deze kaas naar noten en fruit.
